Nùgoro: comente abutinare sa limba sarda

da su situ Diariulimba

S’iscàndalu mannu costadu in Nùgoro pro sa toponomàstica bilingue est una pelea chi si podiat transire. Polìticos e dirigentes fiant giai avisados, ma no ant chertu intèndere a niune e andare a in antis. Sos resurtos como sunt a dae in antis de sos ogros de totus. Dannos pro sa limba, dannos pro sa tzitade, dannos a s’amministratzione comunale chi nde essit iscorrada de a beru.
Sos fatos. Sa comuna nugoresa detzidet de annoare nùmenes e targas de sas carreras e pratzas de sa tzitade. Bene custu, una proa de balia. No est fàtzile a fàghere sa toponomàstica bilingue, ma sos nugoresos bi tenent e si punnat a la mantènnere. Finas a inoghe totu bene. Ma sos responsabiles de s’ufìtziu de su tràficu chi depent cumprire su traballu ite faghent? Chircant carchi espertu de giudu pro lòmpere bene a s’obietivu e non fàghere cosas a sa grussa? Nooo, tzertu. Semus in Sardigna e si tratat de limba sarda. Duncas totus nd’ischint e totus si nde podent ocupare. Semus totus linguistas comente insìngiant barberis e dentistas ingarrigados dae s’Unione Sarda, in custas ùrtimas chidas, de apetigare su terrinu de sa Lsc.
A cantu paret, in Nùgoro, totu su degollu si depet a unu dirigente presumidu chi aiat naradu chi issu connoschiat bene su su sardu, mègius de totus. Megius finas de unu espertu famadu chi nch’aiant bogadu dae sa cummissione de sa toponomàstica ca cheriat fàghere su traballu comente si depet, e mègius finas de s’ufìtziu linguìsticu comunale chi no l’ant mancu carculadu. Bravos, bella resessida ais fatu sena iscurtare chie campat de custu traballu e forsis podiat dare cussìgios bonos. De si bortare a s’ufìtziu linguìsticu de sa provìntzia, posca mancu a nde “faveddare”. Ebè, semus nois de sa comuna chi ischimus totu.
S’avolotu chi si nd’est pesadu est istadu sa consighèntzia de custos sèberos. E sa faddina prus manna no est istada mancu cussa de àere iscritu “bia” in tames de “carrera”, o “ribu” in logu de su nòmene de tzitade “Fiume”, ma de àere iscritu sos nùmenes in sardu minores e intre virguleddas comente chi su sardu siat, e forsis est in conca de custa gente, una limba folclorìstica pretzisa pro iscrìere non in limba, ma in “dialetto”. Semper e cando in Nùgoro nd’est essidu a campu unu campionàriu de comente non si depet fàghere una toponomàstica bilingue.
Posca sa Nuova Sardegna, giornale a parusu sardòfobo nd’at aprofitadu pro imbrutare de ludu totu: sa limba, sa tzitade e s’idea matessi de toponomastica bilingue. Mègius de gasi…
A su sìndigu de Nùgoro sos complimentos e augùrios de Diariulimba pro su servìtziu mannu apòrridu a sa limba sarda.